İHD ‘Diller yok oluyor’

21 Şubat Dünya Ana Dili Günü kapsamında açıklama yapan İnsan Hakları Derneği Batman Şubesi, Bugün Dünya üzerinde 7 bin civarında anadilin konuşulduğu ve bunların 2500 tanesinin yok olma ile karşı karşıya olduğunu söyledi.

İnsan Hakları Derneği, “Dünya Anadil Gününü kutluyor her bireyin en doğal insan hakkı olan kendi anadili ile eğitim alması ve dünya ile iletişim kurması hakkının ivedilikle hayata geçirilmesini talep ederek 21 Şubat Dünya Anadil Günü tüm dillere özgürlük günü olsun” dedi.

‘ANADİLDE EĞİTİM HAKKI TANINMALI’

Açıklamanın devamında “Dünya Anadili Gününün 24. yılında ne yazık ki Dünya üzerinde diller yok olmaya devam ediyor ve pek çok dil de tehdit altındadır. Yok olan ve tehdit altında olan diller azınlık gruplarına mensup toplulukların dilleri ile devletleşememiş toplulukların dilleri olmaktadır. Anadil topluluk bireylerinin en kolay sosyalleştiği, etkileşimde olduğu ve gelişimini en rahat devam ettirebildiği bir dildir. O nedenle anadilinde eğitim hakkı olarak tanınması bu bağlamda temel bir insan hakkıdır. Anadilinde eğitim hakkına kavuşabilmiş olan toplulukların her anlamda gelişimi daha fazla olacak ve topluluklar arasındaki eşitsizliği de ortadan kaldıracaktır. Ayrıca, yapılan bütün araştırmalar anadilinde eğitim gören çocukların pedegojik olarak daha başarılı olduklarını ortaya koymaktadır.” İfadeleri kullanıldı.

‘TÜRKİYEDE 18 DİL İSE KAYBOLMA TEHLİKESİYLE KARŞI KARŞIYADIR’

Açıklamanın devamında “Türkiye’de Türkçe dışında anadili kullanımı konusundaki durum dünyadaki durumdan daha da vahimdir. Türkiye coğrafyasında günlük yaşamda 36 farklı dilin konuşulduğu bilinmekle birlikte UNESCO’nun tespitlerine göre konuşulan 3 dil kaybolmuş, 18 dil ise kaybolma tehlikesiyle karşı karşıyadır. Türkiye’de çok sayıda dil olmasına rağmen, Türkçe dışındaki bazı diller 2012 yılında çıkarılan seçmeli dersler genelgesi kapsamında 5’inci sınıftan başlamak üzere seçmeli ders olarak okutulabilmektedir. Bir çocuğun ilkokul 5’inci sınıfa kadar ailesinden öğrendiği dilden kopması ve resmi dili öğrenerek bilime, sanata, kültüre ve eğitime erişmeye zorlanması hem çocuk haklarının ihlali hem de pedagojik olarak çocuğun ruhsal, sosyal ve duygusal dünyasının parçalanması anlamına gelmektedir.”