Bittik kardeşim bittik, asrın felaketini yaşarken gördüğümüz manzaralar acaba daha bir felaket değil mi? Acaba yazarsam ne olur? Diye düşünmekten bıktık kardeşim. Yok, efendim depremzede konuşurken yayın kesmeler, yok efendim muhabirin dert yanan depremzededen kaçışı, yok efendim A. Hakan, Turgay G. gibi soytarı gazetecilerin ibretlik söylemleri. İsyan eden spikerin işine son verilmesi… Nedir bu kardeşim? Enkazda masum insanlarla birlikte vicdanlar da mı öldü? Ne oldu bizlere be kardeşim? Haksız yere gazeteler, TV’ler kapatılırken sustuk, ama kimse bu seviyeye geleceğini tahmin etmiyordu doğrusu. Depremde en ihtiyaç duyulan iletişim araçlarına engel koyuldu kardeşim nedir bu? Bir kaç eleştiri yapılacak diye internete kısıtlama neyin nesi? Hangi akıl bu ülkeyi yönetiyor? Deprem bölgesinde mikrofonu alan ön sırda görüneyim diye palyaçoluk yapma yarışına girerken enkaz altında yardım bekleyen canları kimse umursamadı. Asıl deprem bu işte, insanların iktidar uğruna her şeyi mubah görmeleri. Her şeyi toz-pembe gösterme uğruna basın ve ifade özgürlüğünün dibinde dinamit patlatılmış kimsenin haberi yok. Peki, bu halk gerçekleri görmüyor mu? Basını korkutmak, esir almak, rantlarına rant katmakla sizler basın özgürlüğüne kelepçe vurarak kedinize yalakalarınıza iyilik mi yaptığınızı sanıyorsunuz? Gidin oradan zavallılar sizi… Tarih sizleri sorgulatacak bu insanlara, basına nasıl korku pompaladığınızı, gerçekleri nasıl örtbas edip, gizlediğinizi er geç herkes anlayacak. Sanmayın ki bu halk şu an suskun, asıl korku sessizlikte gizli. Şunu bilin ki halkın feraseti en büyük güçtür hata yapan bu gücün altında ezilmeye mahkûmdur. Ey gerçekleri gizleyerek halkın gözünü boyadıklarını sanan zavallılar; Bu halk artık tek bir gerçeği anladı; dindarlık ile din istismarcılığı farklı kavramlar. Bu gerçeği anlamak İçin o kadar insanın ölmesi gerekmiyordu, ama ilahi gücün bile haşa sabrı tükenmiş gibiydi! Eyyy vicdan sahibi insanlar; bu ülke nereye gidiyor? Diye şöyle bakın bakalım. Sizce adalet, hukuk, yargı, bağımsız düşünce, basın ve ifade özgürlüğü, eşitlik, dürüstlük, liyakat bu ülkede kaldı mı? Eğer bunlardan en ufak bir şey kaldı ise ben de şuracıkta can vereyim! Bir yere kadar dayanma gücümüz var. Asrın depremini yaşadık yaşamasına da enkaz altında neler ve kimler kaldı o önemli. Eğer buna yanıt verebiliyorsak ne mutlu bizlere veremiyorsak eğer vefat eden on binlerin vallahi de billahi de kemikleri sızlar..! İşte o zaman asıl depremimiz başlar…