“Bundan öte karanlık var!”

Öncelikle şunu belirtmek isterim. Deprem çok acı bir doğal afet, Allah kimseye yaşatmasın. Lakin deprem yıktı geçti, asıl olan deprem sonrası gördüklerimizle bir daha yıkıldık!

Her şeyden önce binaların bir kibrit kutusu gibi yıkılıp, un-ufak olması konutların sağlam yapılmadığı gibi imar alanına açılan bölgelerin de zeminlerinin çok yumuşak ve sulu olduğunu gösterdi.

Yıkılan binaların betonları ele alındığında kum gibi oluyor, demirler seyrek kullanılmış her şeyin ötesinde bazı binaların kolonları dahi kesilmiş. Diyarbakır’da çöken Galeria bir ibret vesilesi; burada fitness salonu yapılırken bir blokun 3 taşıyıcı kolonu kesiliyor. Burada ikamet eden bir avukat ise bu olayı duyunca kolonları kesenlere dava açıyor dava sonuçlanmadan deprem oluyor ve bu avukat o bina enkazında can veriyor! Bir çok hikaye var bu depremde ama bu hikaye gerçekten çok ilginç. Tımarhanede olan akıl hastası hatta zır deli bile insanların yaşadığı bir binanın kolonlarını kesmez. Ama maalesef birçok binada bu delilik yapılmış. Allah öncelikle bizlere akıl-fikir versin ve cehaletten kurtarsın.

Batman’da geçmiş dönemde heyelan bölgesinin imara açıldığını ve imar izni verildiğini biliyoruz. O tarihlerde bunu yazan gazeteci arkadaşlarımız tehdit ediliyordu. Şimdi bu heyelan bölgesindeki binlerce konutta insanlar yaşamıyor mu? Allah korusun yarına garantimiz var mı?

Yine kötü bir şey olsa saç-baş yolacağız ah-vah edeceğiz. Her fırsatta ülkemizin bir deprem ülkesi olduğu ve depreme dayanıklı binalar yapılması ve depreme hazırlıklı olmamız gerektiği anlatılıyor ama biz işin kolayına kaçarak unutmayı tercih ediyoruz. Her gün depremi hatırlayacağımıza unutup, kolay yolu seçiyoruz. Çünkü biz insan yaşamına önem vermiyoruz!

Bunca insanlar öldü, aileler yok oldu insanlar hala kirayı nasıl artırırım? Nakliyeden nasıl daha fazla kar ederim? Nasıl yağmalarımı düşünüyor! Olacak iş değil. Toplum, insanlar nereye doğru koşuyor acaba? Biz eskiden böyle değildik nasıl böyle olduk? Nasıl dejenere edildik? Toplum nasıl çürütüldü? Hırsızlık, yolsuzluk ve talan neden bu kadar çoğaldı? Değer yargılarımızdan neden bu kadar uzaklaştık? İktidar hırsı yüzünden neden toplumun fay hatları ile bu denli oynadılar? Ve biz bunlara izin verdik?

Tüm bunlar bir kaç süslü dini motifli laflar, bayrak, ezan, vatan edebiyatının arkasına sığınılarak yapıldı ve yıllarca halk uyutuldu hala da uyuyor veya uyur gibi yapıyor!

Peki, bundan sonra her şey düzelecek mi? Türkiye’de ne düzeltildi ki bu mesele de çözülsün? Yine sahte belgeler, rüşvet ve ihmaller insanlarımızı öldürmeye devam edecek.

Bir düşünürün meşhur bir lafı var; “uyuyan halktan korkmayacaksın, uyur gibi yapan halktan korkacaksın!” Bence de bu halk uyumuyor uyur gibi yapıyor çok yakında uyanması dileği ile…

Uyanmanın zamanı geldi geçiyor bile ama hala insanların “kim gelecek? Sorusuna gerçekten de illet oluyorum. Bunu söylerken 85 milyon insana hakaret ediliyor, eğer bu ülkede mevcut yönetimden daha iyi kimseler yoksa o zaman bunca eğitimli, dürüst, liyakatli insanları yok saymış olmuyor muyuz?

Bunlar  “Zillullah-ı fil alem midirler ki alternatifsizdirler? O zaman bunlar bir şekilde gitse ülke batacak mı? Elden mi gidecek? O halde oturup bunlar gitmesin diye dua edelim öyle mi? Geçin Allah aşkına bunları….

Karanlık olmaz ise ışığın bir anlamı kalır mı? O halde ışık gerekiyorsa bunu bu ülkeden esirgememeli. Ne demişler “Mazlumun Ahı İndirir Şahı”, “Mevlâ Görelim Neyler, Neylerse Güzel Eyler.”

Hiç bir şey zoruma gitmiyor Diyanet İşleri Başkanı Ali Erbaş’ın hala görevde kalması. Depremden bir kaç gün sonra insanlar enkazda ölüm-kalım mücadelesi yaparken diyanet kalkıyor “evlatlık alınan çocuklarla evlenmek caizdir” fetvasını veriyor. Böyle bir teşkilatın böylesi densiz, zamansız, hadsiz ve şahsiyetsiz bir açıklama yapması sizce doğru mu? Bu kurumun saygınlığını ayaklar altına alan bir yetkili hakkında soruşturma açılmaması, görevden alınmaması sizce halka bir saygısızlık değil mi?

Ne deniyor; “Ey halk sen ne yaparsan da yap ben bildiğimi yaparım ve benim dediğim dediktir!” Peki size soruyorum böyle bir yönetim anlayışı dünyanın neresinde var? Mars’a da çıksanız böyle bir zihniyeti bulmanız imkânsız. Bence dünya değişti herkes bakıp seyrediyor, dünya bence bir an durdu ve herkes birbirine bakıyor ama hiç bir şey yapamıyor neden çünkü bu ülkede korku imparatorluğu kurulurken halk alkışladı da ondan?

İnsanlar canlı canlı KHK ile mezara konarken, aç bırakılırken aynı etten, kemikten ve kandan olan insanlar alkış tufanını tutup zafer kazanmış edasına büründüler. Geldiğimiz nokta ne oldu? Acı, gözyaşı, zulüm, adaletsizlik, yolsuzluk, yoksulluk, haksızlık ve çürümüşlük!

Evet geldiğimiz nokta maalesef bu…

Halk ozanımız merhum Ahmet Kaya bir şarkısında ne de güzel demiş;

“Yüce dağların ardında kaldı hayallerimiz

Bu şehirde yine ölüm var

Karanlıklar çöktü yine sevgilerde sahteymiş

Gönlümde yine hüzün var

Bundan böyle yolu yok kolların çürüdü

Bundan öte karanlık var”